Kardiologia
ECHO serca
Echo serca – badanie echokardiograficzne, to metoda obrazowania serca z użyciem fal ultradźwiękowych – kardiologiczna wersja badania ultrasonograficznego (USG serca).
Dzięki wykorzystywaniu od wielu lat rozwijanej technologii ultradźwięków badanie jest nieinwazyjne. Właściwość ta, w odróżnieniu do technik obrazowania opartych o promieniowanie rentgenowskie (np. tomografia komputerowa – TK), daje możliwość wielokrotnego, nawet częstego powtarzania, co czyni z tego badania niezastąpione narzędzie w diagnostyce kardiologicznej. Metoda uznana jest od wielu lat jako złoty standard w szeroko pojętej diagnostyce kardiologicznej. Znajduje zastosowanie we wszystkich kardiologicznych sytuacjach klinicznych, takich jak:
- choroba wieńcowa: ocena kurczliwości mięśnia sercowego, niedokrwienne wady zastawkowe
- niewydolność serca: diagnostyka przyczyn niewydolności serca, ocena frakcji wyrzutowej, ocena funkcji rozkurczowej serca
- wady serca: z wykorzystaniem technologii dopplerowskich ocena stopnia zwężenia i/lub niedomykalności zastawkowych, ocena budowy zastawek, kwalifikacja doleczenia operacyjnego
- nadciśnienie tętnicze: ocena budowy serca pod kątem przerostu mięśnia lewej komory i innych nieprawidłowości wynikających z przeciążenia serca jakim jest nadciśnienie tętnicze, badanie bardzo pomocne w doborze odpowiedniego leczenia
- arytmie: kluczowe badanie w celu oceny ryzyka związanego z arytmią, poszukiwanie ew. przyczyn arytmii (np. kardiomiopatia arytmogenna)
- choroby osierdzia: płyn w osierdziu, ocena zaburzeń napływu do jam serca
- dużych naczyń: tętniak aorty wstępującej
Do badania echokardiograficznego wykorzystuje się zaawansowane technologicznie aparaty USG. Wymagania dla tych urządzeń, z uwagi na trudności jakie należy pokonać aby uzyskać odpowiednio dobrą jakość obrazowania, są wyraźnie większe niż w wielu innych dziedzinach medycznych. Podstawową trudnością jest ruch tkanek, które chcemy badać – serce znajduje się w ciągłym ruchu. Kolejnym znacznym utrudnieniem jest położenie serca – w klatce piersiowej, pośród wypełnionych „nieprzeziernym” dla ultradźwięków powietrzem płuc.
Nowoczesne aparaty USG radzą sobie jednak z tymi trudnościami w większości sytuacji. W wyjątkowo trudnych technicznie warunkach wspomagamy się badaniem echokardiograficznym z zastosowaniem sondy przezprzełykowej lub innymi metodami diagnostyki obrazowej.
Badanie echokardiograficzne jest złożonym procesem diagnostycznym. W trakcie badania wykorzystujemy kilka opcji technologicznych. Podstawą badania jest obrazowanie dwuwymiarowe (2D), w którym oceniamy budowę serca (wielkość jam serca, grubość mięśnia sercowego, budowę zastawek, aorty, wsierdzia i osierdzia) oraz kurczliwość mięśnia sercowego (ważny wyznacznik wydolności serca oraz kluczowy element w rozpoznaniu zawału serca). Zawsze wykorzystywana jest również technologia Dopplera. Dzięki tej metodzie możemy ocenić przepływ krwi w sercu. Jest to niezbędny element badania w diagnostyce wad serca, który pozwala na ocenę stopnia niedomykalności i zwężenia zastawek serca. Badanie dopplerowskie obejmuje swoim zakresem tzw. Dopplera spektralnego (ocena prędkości przepływów) oraz tzw. Kolor Doppler (barwne przedstawienie przepływów w sercu, które plastycznie przedstawia przepływający strumień krwi w sercu). Obie te metody rozszerzono o tzw. Dopplera tkankowego, który pomaga w ocenie ruchu tkanek serca. Kolejną metodą, metodą od której zaczęła się technologia echokardiografii, jest tzw. M-Mode (ocena ruchu w czasie). Ta opcja badania często wykorzystywana jest do wykonywania precyzyjnych pomiarów struktur serca.
NEOCARD CM Kardiologia dysponuje dwoma nowoczesnymi aparatami: urządzenie amerykańskiej firmy General Electrics GE VIVID T8 oraz wielodyscyplinarny, cyfrowy aparat japońskiej firmy Hitachi-Aloka, model F37. Aparaty te dysponują pełnym pakietem kardiologicznych możliwości diagnostycznych (2D, Doppler, kolor Doppler, Doppler tkankowy, M-Mode) i należą do światowej czołówki w swojej klasie. Aparaty wyposażone są również w dodatkowe sondy, które umożliwiają badającemu rozszerzenie badania kardiologicznego o ocenę tętnic szyjnych (pod kątem zmian miażdżycowych) oraz aorty brzusznej (ocena w kierunku bezobjawowego tętniaka aorty brzusznej).
Badanie wykonywane jest przez lekarza specjalistę w trakcie zaplanowanej wizyty.
W przypadku wykonana jedynie tego badania (bez wizyty) czas rezerwowany to 20 min.
Przygotowanie do badania
Badanie echokardiograficzne nie wymaga specjalnego sposobu przygotowania. Ten rodzaj diagnostyki wykonywany jest przez wykwalifikowanego lekarza, najczęściej kardiologa. Jak w wielu innych badaniach obrazowych pomocna jest możliwość porównania z badaniami wykonanymi w przeszłości. W wielu sytuacjach klinicznych na podstawie badania Echo oceniamy postęp choroby (np. narastający stopień zwężenia lub niedomykalności zastawki). Od tempa zmian natomiast uzależniamy sposób postępowania, np. zaplanowanie w odpowiednim czasie leczenia operacyjnego wady serca. Warto zatem, w dniu badania, przedstawić lekarzowi posiadaną dokumentację zawierającą opis badań wykonanych w przeszłości (wyniki badań, karty informacyjne leczenia szpitalnego). Pozwala to na pełne wykorzystanie możliwości tej nieocenionej w kardiologii metody badania.